خدا و من خدای بنده ی خدا و من کنار هم تمام رقص نیمه شب برهنه نیمه بود و من برای شعر تازه ام زبان به سینه های تازه ی خدایی اش سپرده بودم و سیاهی کلام ذاتی ام به واژه های باز هر روزه اش و نور کم فروغ خانه اش سپیده میزدم.
آهود را آحود هم گفته اند؛ ریشه احد و وحدت و یكتایی و بی مانندی. چه بدیهی است كه آهود ریشه
هدهد است، نشان راستی و صداقت و پیامبری؛ و حتی هما كه طایر بخت است و بر هر دری نمی نشیند و با هر كسی
نمی خیزد.گفته اند هدایت از آثار خیر دلبستگی است به او؛ و گاه آمده است آهو تخلیص همان است كه به غزالی
گفته می شود كه زیباست و معطر و فریبا ودلكش.