21:22

نگاره ایی میانه ی دو صورت ام

همان سیاهه ایی  که هیچ.

کمی از آن اولم، کمی به سان دیگری

نه هستی ام، نه مردگی

یه چیزکی در آن میانِ بی کسی

سکوتی و

سکونی و 

نشانه های کهنگی

و شاعرانه ایی تهی

21:04

چه قصه های ساده ای

ترانه میشود به ما

چه سان دل نحیف ما باز میرود به گا

و بخت،

راه بی خَمی ست 

سحر دمی 

کشانَدَم به سوی قهقرا