06:14

جوانمردا!
اين شعرها را چو آيينه دان؛
آخر داني که آيينه را صورتي نيست، در خود
اما هر که در او نگه کند صورت خود توان ديد.
همچنان مي دان که شعر را در خود، هيچ معني نيست؛
اما هر کسي ازو آن توان ديد که نقد روزگار اوست.
و اگر گويي که
"شعر را معني آن است که قايلش خواست و ديگران معني ديگر وضع مي کنند از خود"
اين همچنان است که کسي گويد:
" صورت آيينه، صورت روي صيغل است که [سازنده] اول آن صورت نمود"
و اين معني را تحقيق و غموضي هست که اگر در شرح آن آويزم از مقصود باز مانم.

عين القضات همداني