23:51
بده ساقیا می که تا دم زنیم
قلم بر سر هر دو عالم زنیم
سبک باش و رطل گرانم بده
وگر فاش نتوان نهانم بده
که در اتش است این دل روشنم
همانی که ابی بر اتش زنم
ز من بشنو ای پیر اموزگار
مکن تکیه بر گردش روزگار
که این منزل درد و جای غم است
در این دامگه شادمانی کم است
قلم بر سر هر دو عالم زنیم
سبک باش و رطل گرانم بده
وگر فاش نتوان نهانم بده
که در اتش است این دل روشنم
همانی که ابی بر اتش زنم
ز من بشنو ای پیر اموزگار
مکن تکیه بر گردش روزگار
که این منزل درد و جای غم است
در این دامگه شادمانی کم است
آنچه که هست ...
1 Comments:
:)
By
4040e, at 7/23/2005 1:18 AM
Post a Comment
<< Home