آهود، آحود

13:03

هر دم
زمزمه ایی بود
که مرا
به سنگی می خواند سیاه
با نبشته ایی سپید.
خواندنی به رفتنی
که به اختیار نبود.
سویی
که از آن پس
هیچ نبود.
انجامی هیچ
و هیچی ِ انجام.
نبودی* چون بود
و بودی چون نهست*.


*نبود: نبودن.
*نهست: وضعیتی که "هست" نیست.

0 Comments:

Post a Comment

<< Home