14:17
و سکوت را
سرد و سوزناک
بر حنجره توکا
حفره ایی سیاه.
و تیغه ایی
به شکاف لاله.
نخوت پرواز
در نجوای شبانه زنجره
یا چراغ زنبوری [صدا همان بود...
در سینه ی تپنده-گریخته.
خاک
پوشی از مروارید های سپید
با دانه های سیاه
از حدقه های خالی سرخ
به زیر سم.
بس است، واژه را
شب.
و سکوت را
سرد و سوزناک
بر حنجره توکا
حفره ایی سیاه.
و تیغه ایی
به شکاف لاله.
نخوت پرواز
در نجوای شبانه زنجره
یا چراغ زنبوری [صدا همان بود...
در سینه ی تپنده-گریخته.
خاک
پوشی از مروارید های سپید
با دانه های سیاه
از حدقه های خالی سرخ
به زیر سم.
بس است، واژه را
شب.
آنچه که هست ...
0 Comments:
Post a Comment
<< Home