19:52
می اندیشم
کوچه تقدیر من است:
برزخی بی ماوا.
که در آن، ظلمت من
با نهایت، روزی
پیوند خواهد خورد.
کوچه هایی باریک
و چنان عمقی که
پرتوان نوری
هرچند غریب
در تگش نتواند.
و من آنجا تنها
بی هدف ویلانم.
کوچه ایی سخت بلند
و عمیق و باریک
که اندام نحیفم
به زمختی هایش
دردناک
می ساید.
کوچه تقدیر من است:
برزخی بی ماوا.
که در آن، ظلمت من
با نهایت، روزی
پیوند خواهد خورد.
کوچه هایی باریک
و چنان عمقی که
پرتوان نوری
هرچند غریب
در تگش نتواند.
و من آنجا تنها
بی هدف ویلانم.
کوچه ایی سخت بلند
و عمیق و باریک
که اندام نحیفم
به زمختی هایش
دردناک
می ساید.
آنچه که هست ...
2 Comments:
:)
لحن نگاهش خاكستري بود كوچه، آنگاه كه تو خودت را بي پروا فرياد مي زدي
By
Anonymous, at 1/09/2006 4:35 AM
در سقوطم و, هنوز سرسام جهل دارم
By
Anonymous, at 1/17/2006 9:56 AM
Post a Comment
<< Home