آهود، آحود

04:47

دلهامان شکسته در میانه ی کوچه ایی باریک
پای پنجره ایی بسته
خیسِ باران ( ِ از دست رفته)
سرخی سیگاری که از چراغ خوابش تابنده تر است
و کم لذت تر.
شب به سکوت سیاه کوچه
صدای آخرین نفس های سیگار میپراکند

0 Comments:

Post a Comment

<< Home