00:58

برای فتح

چه خونها که نریختیم.

چه سرها

هم از ما

هم از تمام آنها

جدا نشد.

و خسته و

شکسته

به سرزمین آب ها و ماهیان درآمدیم.

ولی

شکسته

و خسته؛

چنان که پایِ پای جو رسیده را

درون آب تشنه کردن هم

نمی شود.

کناره ایی به پشت آرمیده ایم:

و آسمان،

همان که پیش از اینمان هم آسمان بوده را

نظاره میکنیم.